Gdy do tzw. drugiego meczu zgłasza się tylko sześciu zawodników, organizator i jego koledzy przeważnie odpuszczają sobie występ, ponieważ takie spotkanie kosztuje czasem zbyt wiele sił. Gdy więc po meczu nr 52 była tylko szóstka chętnych do dalszej gry, wydawało się, że do meczu nie dojdzie. Tym razem jednak głód piłki był silniejszy od strachu przed zakwasami – gracze umówili się jedynie, że zamiast standardowych dwóch kwadransów jedna połowa będzie trwać 21 minut. Po krótkiej debacie wybrano jedno z trzech wypracowanych wspólnie zestawień drużyn.

Po początkowych minutach wzajemnego badania sił ostre strzelanie zaczęli czerwoni. Strzegący ich bramki w tym fragmencie meczu Kuba nie tylko zatrzymywał strzały Stefana i Kobsona, lecz również pochodził wysoko pod pole karne rywali i w kluczowych monentach idealnie podawał swoim kolegom. Do trzech asyst z rzędu mógł jeszcze dołożyć gola, ale choć przelobował z daleka Hołka, piłka dwukrotnie odbiła się od boiska, po czym… trafiła w poprzeczkę.

Zieloni w końcu też zdołali rozwiązać worek z golami, lecz początkowa przewaga bramkowa przeciwników utrzymywała się praktycznie przez cały mecz. W końcówce zieloni zwietrzyli jednak swoją szansę i po indywidualnych akcjach odrobili straty. Gol Nowaka nie stłamsił ich nadziei, co zaowocowało trafieniem Kobsona w okienko. Do końca regulaminowego czasu gry pozostawało wtedy kilkadziesiąt sekund i wyglądało na to, że mecz zakończy się identycznym wynikiem jak poranne spotkanie (a karnych na Wawelskiej B jeszcze nigdy nie było!). Na wbicie szpili zielonym zdecydował sie jednak Nacho, który huknął z czuba obok Stefana. Zieloni dostali od organizatora trzy dodatkowe minuty na odrobienie strat, ale nie wykorzystali dwóch świetnych okazji, a rywale bardzo skrupulatnie pilnowali, by spotkanie nie zostało jeszcze bardziej przedłużone.

Zobacz statystyki po tym meczu